29.04.2024 |
2ο Συνέδριο Ασθενών "Ο καρκίνος του μαστού στην Ελλάδα σήμερα" - Ενότητα "Μεταστατικός Καρκίνος Μαστού"

O Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» διοργάνωσε το 2ο Συνέδριο Ασθενών «Ο καρκίνος του μαστού στην Ελλάδα σήμερα». Το Συνέδριο διεξήχθη υπό την Αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Απεικόνισης Μαστού (ΕΕΑΜ), της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Μαστού (ΕΧΕΜ) και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ) στις 8 και 9 Μαρτίου 2024.
Στόχος του συνεδρίου ήταν να αναδειχθούν, μέσα από τα νεότερα ιατρικά και εμπειρικά δεδομένα, όλες οι εξελίξεις στην αντιμετώπιση και τη διαχείριση του καρκίνου του μαστού στην Ελλάδα του σήμερα, θέτοντας πάντα στο προσκήνιο την οπτική των ασθενών.
Παρακάτω παρουσιάζονται τα videos από την ενότητα "Μεταστατικός καρκίνος μαστού".
Κείμενο: Εισαγωγή ενότητας
Σας καλωσορίζουμε, λοιπόν, στην τέταρτη ενότητα “Μεταστατικός καρκίνος του μαστού”.
Η συγκεκριμένη ενότητα δεν θα μπορούσε να λείπει από το συγκεκριμένο συνέδριο για πολλούς λόγους.
Ο πιο σημαντικός είναι ότι το “Άλμα Ζωής”, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού έχει ως στόχο την ενημέρωση του κοινού και την ευαισθητοποίησή του για την απομυθοποίηση του μεταστατικού καρκίνου του μαστού,
την εξάλειψη τυχόν εσφαλμένων αντιλήψεων για τη νόσο και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ασθενών για πρόσβαση σε ποιοτικότερες συνθήκες υγείας και για ολοκληρωμένη φροντίδα.
Η διάγνωση του μεταστατικού καρκίνου μαστού, θα το ακούσουμε και στη συνέχεια από τις κυρίες που θα μιλήσουν, που ζουν με την εμπειρία της νόσου, σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιόδου η οποία χαρακτηρίζεται από ανάγκη άμεσης πρόσβασης σε εξατομικευμένη θεραπεία, από την ανάγκη για μία συνεχή επικοινωνία με το ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό. Και επίσης έχει να κάνει και με μια περίοδο η οποία έχει πάρα πολλά προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν, πολλές αλλαγές που μπορεί να υπάρξουν σε διαφορετικούς τομείς της ζωής της ασθενούς.
Για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητη:
η άμεση πρόσβαση σε εξατομικευμένες και καινοτόμες θεραπείες,
η βελτιωμένη παρεχόμενη ποιότητα και φροντίδα προς τις ασθενείς,
η διαχείριση των επιπτώσεων της νόσου σε πολλά διαφορετικά επίπεδα με στόχο με απώτερο στόχο τη βελτίωση ποιότητας ζωής των ασθενών,
η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης, η οποία χρειάζεται να είναι απαραίτητο μέρος της θεραπείας και όχι πολυτέλεια.
Η βελτίωση της επικοινωνίας γιατρού και ασθενών και η λήψη πρόσθετων μέτρων για την επανένταξη και την καλύτερη προσαρμογή των ασθενών στην εργασία, εφόσον εκείνες επιθυμούν να επιστρέψουν στην εργασία τους να είναι ομαλή αυτή η μετάβαση, να μπορούν να διατηρούν τις θέσεις εργασίας τους και να μπορούν να συνεχίσουν την εργασιακή τους πορεία, εφόσον το επιθυμούν χωρίς να έχουν επηρεαστεί ή να επηρεάζονται όσο το δυνατόν λιγότερο.
Οι ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο μαστού είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζονται σε εξειδικευμένα κέντρα μαστού στα οποία θα υπάρχει διεπιστημονική ομάδα όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων και θα παρέχει ολοκληρωμένη φροντίδα στις ασθενείς.
Στη σημερινή μας ενότητα θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη σχέση γιατρού ασθενούς.
Θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την προσφορά της νοσηλευτικής ογκολογίας στην ασθενή και την αξία αυτής της προσφοράς όταν έρχεται από εξειδικευμένους επαγγελματίες.
Και θα έχουμε την ευκαιρία που είναι και πάρα πολύ έτσι σημαντική και θα έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε ασθενείς που είναι από χώρα του εξωτερικού αλλά και από την Ελλάδα, οπότε θα ακούσουμε την εμπειρία ασθενών που ζουν με μεταστατικό καρκίνο μαστού. Θα μας μιλήσουν για το πώς είναι αυτή η εμπειρία, ποιες προκλήσεις έχει και με ποιους τρόπους μπορούν να διαχειριστούν τις αλλαγές που φέρνει αυτή η αλλαγή στη ζωή τους.
Η διάγνωση, δηλαδή, του μεταστατικού καρκίνου του μαστού.
Κείμενο: Επικοινωνία γιατρού-ασθενούς με μεταστατική νόσο
Καλησπέρα σε όλους.
Ξεκινάω με τις ευχαριστίες μου στον Σύλλογο, το Άλμα Ζωής, στην Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για την εξαιρετική τιμή και χαρά που μου έδωσαν να απευθυνθώ στο Συνέδριό σας. Δυστυχώς ένα χειρουργείο που είχα αυτές τις μέρες δεν μου επέτρεψε όχι μόνο να βρεθώ με φυσική παρουσία κοντά σας, δίπλα σας, αλλά και να έχω μια άμεση διαδικτυακή επικοινωνία και σας στέλνω αυτό το βίντεο.
Το θέμα που μου ανατέθηκε είναι εξαιρετικά σοβαρό και ενδιαφέρει όλα τα επαγγέλματα υγείας, αλλά ιδιαίτερα και τις ιατρικές σχολές που έχουν την ευθύνη της διδασκαλίας της επικοινωνίας γιατρού-ασθενούς, τους ασθενείς με καρκίνου, αλλά και τους επαγγελματίες υγείας.
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσω με την παρουσίαση ενός σημαντικού άρθρου που έρχεται από τη Μεγάλη Βρετανία που κάνει ιδιαίτερη αναφορά στους ασθενείς με πολύ γρήγορη εξέλιξη με αθεράπευτο, όπως βλέπετε εδώ, καρκίνο και αναφέρεται στον ρόλο και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γιατροί, είτε ογκολόγοι είτε γιατροί άλλων ειδικοτήτων, προκειμένου να μετακινήσουν τα νέα αλλά και τα θέματα της εξέλιξης του καρκίνου που πλέον απειλεί τη ζωή με σοβαρή τεκμηρίωση. Τα κύρια θέματα που θίγει αυτό το άρθρο ως τίτλους, ως επιγραφές είναι πόσο σημαντικό είναι να ενθαρρυνθούν οι γιατροί να έχουν μια πιο κλειστή κοντινή επαφή με τις συναισθηματικές ανάγκες των ασθενών. Αν. Πόσο σημαντικό είναι να αναπτυχθούν στρατηγικές και να εκπαιδευτούμε εμείς οι γιατροί για να μπορέσουμε να φέρουμε κοντά μας αλλά και να δεσμεύσουμε τους ασθενείς μας σε αποφάσεις που θα συνηγορήσουμε και θα τους βοηθήσουμε να πάρουν; Το πόσο σημαντικό είναι εμείς οι γιατροί να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε και να καταλαβαίνουμε τις. Ανάγκες, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες που έχουν οι ασθενείς με καρκίνο και μάλιστα σε αυτό το εξελικτικό στάδιο, κυρίως για μια αποτελεσματική επικοινωνία με όρους ενθάρρυνσης, ενσυναίσθησης και συμπόνιας. Αλλά και πως από την άλλη μεριά είναι σημαντικό να καταλάβω. Το ότι εμείς οι γιατροί και κυρίως όσοι δεν έχω λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση στην προπτυχιακή τους ή τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τις ανάγκες αλλά και τις δυσκολίες που έχουν να ξεκινήσουνε την ουσιαστική επικοινωνία με τον ασθενή τους σε αυτό το στάδιο. Έτσι θα μου επιτρέψετε πολύ γενικά αλλά και εστιασμένα να αναφέρω μερικά από τα θέματα που θα πρέπει εμείς οι γιατροί να εξοικειωθούμε προκειμένου να ενθαρρύνουμε και να προτρέψουμε σε μια ουσιαστική συζήτηση τους ασθενείς μας. Μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι πώς ξεκινάμε τη συζήτηση; Βλέπετε με πλάγια γράμματα Θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε ότι πληροφορία χρειαζόμαστε από τους ασθενείς μας. Θέλουμε να μάθουμε από σας. Γεια σας. Τι πληροφορία όμως πρέπει να δώσουμε στους ασθενείς μου; Ας. Να μάθουν οι ασθενείς μας από μας και τι πληροφορία θα πρέπει να δώσουμε για τους ασθενείς και την εξέλιξη της αρρώστιας τους στις οικογένειές τους; Άρα ερχόμαστε στο πρώτο. Τι πληροφορία χρειάζεται να λάβουμε από τους ασθενείς μας; Τι γνωρίζουν οι ασθενείς μας για τη νόσο τους και την εξέλιξή τους; Ποιες είναι οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες τους όσον αφορά την πληροφορία; Που οι ίδιοι. Επιθυμούν να λάβουν, αλλά και τη θεραπεία της σε αυτό το εξελικτικό στάδιο. Ποια είναι η σημασία της αξιολόγησης από τους ίδιους κυρίως της ποιότητας ζωής που αποτελεί και το κύριο ενδιαφέρον τους; Δεν θα χρειαστεί να διαβάσω αυτή τη διαφάνεια, αλλά είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα έχουμε ανάγκη να διαβάσουμε όχι μόνο για τους ασθενείς με καρκίνο και μάλιστα με προχωρημένη νόσο και μεταστατική συγκεκριμένα νόσου, αλλά γενικότερα ποιες είναι οι προσδοκίες ή επιθυμίες; Λες και οι ανάγκες που έχουν οι ίδιοι οι ασθενείς μας στη συνάντησή τους με τον γιατρό, σε οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα της υγείας τους και βλέπετε εδώ από αυτή τη δημοσιευμένη εργασία ότι είναι πολύ σημαντικό οι 2 πρώτες προτεραιότητες είναι ο γιατρός να ακούει τον ασθενή του με προσοχή και βέβαια να μην του δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται κάτω από την πίεση του χρόνου. Χρειαζόμαστε να σας γνωρίσουμε πόσο σημαντικό είναι λοιπόν να ξεκινήσουμε. Θα μου πείτε να γνωρίσουμε. Ο ο γιατρός που γνωρίζει ήδη τον ασθενή. Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η λέξη να σας γνωρίσουμε έχει ρητορικό χαρακτήρα. Βλέπετε στη διαφάνεια το γκολ που δυστυχώς δεν διδάσκεται στο βαθμό που θα έπρεπε τις ιατρικές σχολές της χώρας. Ουσιαστικά να εγκαινιάσουμε μια καινούργια επικοινωνία, μια ουσιαστική επικοινωνία με όρους ενός πραγματικού διαλόγου που ο γιατρός πρέπει να μάθει ιδιαίτερα, κυρίως αυτή τη στιγμή από τον ασθενή του. Θέλουμε να σας γνωρίσουμε. Προχωράμε αυτή τη συζήτηση. Να σας γνωρίσουμε και να εστιάσουμε στην αντίληψη που έχετε για τον κίνδυνο, αν δεν το έχουμε κάνει από πριν, να μάθουμε τη γνώμη που έχετε γενικά για την υγεία και την αρρώστια, κάτι που θα έπρεπε να το γνωρίζουμε ως προσωπικοί γιατροί από πριν. Ή ακόμη πιο εστιασμένα να γνωρίζουμε και να κατανοήσουμε την αντίληψη που έχετε για τον κίνδυνο που διατρέχει τώρα υγεία σας και ειδικότερα από τη συγκεκριμένη αρρώστια από τον καρκίνο σε αυτή τη φάση να μας ενημερώσετε πόσο ευάλωτος ευάλωτοι, ευάλωτοι συγκεκριμένα και τον καρκίνο του μαστού είστε; Η αντίληψη του κινδύνου είναι ένα θέμα που χρειάζεται την προσοχή και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων των προπτυχιακών προγραμμάτων στις ιατρικές σχολές. Μπορεί όλοι να αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο, αλλά όχι με τον ίδιο βαθμό. Είναι κάτι που δεν έχουμε αντιληφθεί ότι δεν είναι μόνο θέμα ενημέρωσης, αλλά είναι θέμα και της συναισθηματικής βίωσης. Είναι και θέμα των προηγούμενων εμπειριών αλλά και της κουλτούρας που έχει ο ίδιος ασθενής, αλλά καθώς επίσης και του κοινωνικού του συγκυρίου. Μεγάλε τα ζητήματα αυτά και που εδώ στη συγκεκριμένη ασθενή που εκείνη την ώρα έχει την νόσο ήδη με μεταστάσεις σαφέστατα η ανάγνωση και η αναγνώριση του κινδύνου που αυτή τη στιγμή διατρέχει από την εξέλιξη της νόσου. Σαφέστατα είναι ένα σοβαρό βήμα στη συζήτησή μας. Συνεχίζω, θέλουμε ακόμη να σας γνωρίσουμε και εδώ όχι μόνο στην αντίληψη του κινδύνου, αλλά και στις καθιερωμένες τις πεποιθήσεις που έχει γενικότερα για την αρρώστια. Βλέπετε αριστερά δίπλα στο γκωλισμό del Υπάρχουν απλές ερωτήσεις, τι γνωρίζετε για την αρρώστια σας; Για το πρόβλημα της υγείας του; Ποια είναι η γνώσεις που έχετε σήμερα; Η γνώση που έχετε για τη θεραπεία του; Πόσο σοβαρή θεωρείτε την κατάστασή σας; Μπορείτε να βοηθήσετε και εσείς στην οποιαδήποτε αποκατάσταση σας και στη μείωση των συμπτωμάτων σας. Προχωράμε ακόμη για να γνωρίσουμε τον ασθενή μας, να γνωρίσουμε καλύτερα την ταυτότητά του. Και αυτό οφείλουμε να το έχουμε από πριν, αλλά μας δίνεται η αφορμή τώρα και κυρίως μένουμε σε αυτό που λέγεται Εγγραμματοσύνη της υγείας δεν είναι τόσο εύηχος όρος, ακούει πιο πολύ σε σχέση με τη μόρφωση. Το πτυχίο όμως είναι αλήθεια ότι χρειαζόμαστε εδώ να γνωρίζουμε από πού πληροφορείται ο ασθενής. Ποιες επισκέψεις κανείς στο Διαδίκτυο; Ποια βιβλία διαβάζει, ποιον συμβουλεύεται; Και ακόμη αυτή η πληροφορία όχι μόνο από που την λαμβάνει, αλλά και πώς την καταλαβαίνει πως την αναγνωρίζει πως στην ενσωματώνει μέσα του και φυσικά σε ποιο βαθμό την εφαρμόζει. Προχωράμε, έχουμε ήδη μια ταυτότητα ενός προσώπου του ασθενούς μας. Αρχίζουμε να τον καταλαβαίνουμε μέσα από αυτούς τους διαλόγους που βεβαίως απαιτούν χρόνο και απαιτούν και εξαιρετικές τεχνικές επικοινωνίας. Αρχίζουμε πια να εστιαζόμαστε, να πάμε πιο πολύ εκεί που ασθενής πονά. Τι σας απασχολεί τώρα; Ποιο είναι το θέμα που σας φοβίζει που σας αναγκάζει να είσαστε κάτω από στρες και άγχος; Πώς το αντιμετωπίσατε; Απευθυνθήκατε και σε κάποιους άλλους. Επηρεάζει τη ζωή σας αυτή τη στιγμή; Έχετε πάρει κάποιες αποφάσεις; Πρέπει να διαβάσουμε καλά το την ασθενή μας, να μάθουμε πραγματικά αυτό που έχει μέσα της. Αυτή η σειρά των ερωτήσεων που είναι δοκιμασμένες με εμπειρικό τρόπο και στο ελληνικό περιβάλλον σαφέστατα μπορούν να βοηθήσουν. Έχουμε σιγά σιγά μετακινούμαστε από τον ασθενή μας και πάμε σε μας. Βλέπετε ότι πάμε με ένα σταδιακό τρόπο; Θέλουμε τώρα να μας ακούσετε. Ήδη έχουμε αφουγκραστεί αρκετά την ασθενής μας. Και θέλουμε να τους ρωτήσω με να τη ρωτήσουμε να ρωτήσουμε τους ασθενείς μας. Τι θέλετε να μάθετε από μας; Τι θέλετε να διαβάσουμε από κοινού Εμείς ως συνήγοροι για το ποια γνώση και ποια τεκμηρίωση και ποια θεραπεία αυτή τη στιγμή έχει το πρόβλημά σας Η συγκεκριμένες σάσα Ρωσία; Θέλετε να μάθετε και ποιες επιλογές; Για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Επαναλαμβάνουμε, είναι κυρίαρχο θέμα σε αυτό το πολύ εξελιγμένο. Θέμα της νόσου να μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Θέλουμε να τους ρωτήσει να τη ρωτησουμε να ρωτησουμε τους ασθενούς μας εάν θέλουν πραγματικά να κουβεντιάσουμε ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης. Βεβαίως, η συζήτηση έχει προχωρήσει και δεν κλείνει έτσι απότομα, όπως για λόγους χρόνου. Δείχνει αυτή η διαφάνεια. Δεν φεύγουμε αν δεν ακούσουμε τον ασθενή μας, εάν δεν πάρουμε την πληροφορία αυτή που χρειαζόμαστε και φυσικά εάν δεν γνωρίζει και ο ίδιος το επόμενο ραντεβού στον τόπο που θέλει στο σπίτι του στο ιατρείο, στο. Mia ή όπου αλλού είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε αυτή την εικόνα. Βεβαίως ξεκίνησε και ανέφερε ότι είναι πολύ σημαντικό να ρωτήσουμε και τον ίδιο τον ασθενή. Την ασθενή μας πόσο επιθυμεί να ενημερωθεί και ποια πληροφορία θα πρέπει εμείς να δώσουμε στην οικογένεια; Σε ποιο βαθμό επιθυμεί; Όχι μόνο να είναι ενημερωμένη η οικογένεια για το πρόβλημα, αλλά και ποιους ρόλους η οικογένεια πρέπει να αναλάβει; Σε ποιο βαθμό οι ασθενείς επιθυμεί να έχει την υποστήριξη και σε ποιες κατευθύνσεις; Τα θέματα της προσέγγισης της οικογένειας, αλλά και της εκτίμησης των αναγκών της οικογένειας δεν έχουν κουβεντιαστεί. Οσο θα πρέπει στην Ελλάδα προηγουμένως σας έδειξα και ένα μικρό εγχειρίδιο που έχουμε κυκλοφορήσει; Για την εκπαίδευση των γενικών οικογενειακών γιατρών και κυρίως για την εκπαίδευση των εκπαιδευτών και σε αυτή τη διαφάνεια βλέπετε ένα εξαιρετικό εγχειρίδιο από εκπαιδευμένους γιατρούς της οικογένειας. Θεραπευτές θα έλεγα στη Μεγάλη Βρετανία που αν μη τι άλλο μιλούν και συμβάλλουν και προτείνουν μεθοδολογίες για την εκτίμηση της κατάστασης στην οικογένεια. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πώς οι ασθενείς αντιλαμβάνονται τα μηνύματα που εμείς δίδουμε σχετικά με τον καρκίνο τους και μάλιστα σε αυτή την εξελικτική του φάση. Ε. Ποιος πρέπει να είναι ο δικός μας λόγος; Όχι η ρητορική, αλλά ο λόγος. Ο τεκμηριωμένος και για αυτό το λόγο θα κάνω και εγώ μια επιγραμματική αναφορά στην παρακίνηση και στο μοτίβο των αλητεύει. Σε ποιο βαθμό περιμένει από εμάς τους γιατρούς Οι ασθενείς να είμαστε συμπονετικοί και τι σημαίνει συμπόνια και τι σημαίνει ενσυναίσθηση όροι που δεν τους έχουμε κουβεντιάσει όσο πρέπει στην στο ελληνικό περιβάλλον και σε ποιο βαθμό η ασθενής επιθυμεί ο γιατρός να διατυπώσει μια αισιόδοξη και θετική στάση; Αν μη τι άλλο βέβαια κοντά στην αλήθεια και στην. Κοίτα αυτή η διαφάνεια κουβεντιάζει αυτό που έχουμε ανάγκη εμείς οι γιατροί να διδαχτούμε στην προπτυχιακή μας, αλλά και στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση είναι η κοινή. Το ποιος συνέντευξη Παρακινητική δεν είναι τίποτα άλλο παρά είναι τεχνικές τεχνικές διαλόγου για να συμβάλουν και να βοηθήσουν τον γιατρό με τη σειρά του να βοηθήσει τον ασθενή να πάρει αποφάσεις, να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στις κατευθύνσεις και στις οδηγίες του γιατρού, ανακουφίζοντας τον εαυτό του. Και από τον πόνο και από το στρες. Εδώ βλέπετε βασικές αρχές που έχει αυτή η παρακινητική συνέντευξη και σε αυτή τη διαφάνεια, κυρίως την τέχνη του διαλόγου και κυρίως την τέχνη των ερωτήσεων. Ερωτήσεις που πρέπει να είναι ανοιχτού τέλους που θα συνοδεύονται πάντα με την επιβεβαίωση και την υποστήριξη που θα έχουν ένα είδος. Αντανακλαστικού στοχασμού επιβεβαίωσης χωρίς να διακόπτει τον ασθενή και σαφέστατα πάντα από τη μία φάση στην άλλη, με σύντομες. Επισημάνσεις αλλά και περιλήψεις αυτών που έχουμε συζητήσει όχι μόνο για την κατανόηση και την επιβεβαίωση της κατανόησης της ασθενούς, αλλά και συγχρόνως μια σύντομη κατεύθυνση των δικών μας οδηγιών. Σε ποιο βαθμό οι ασθενείς αναζητάει έναν γιατρό με συναίσθηση και σε συμπόνια; Η συμπόνια εδώ είναι ένας όρος που δεν έχει γίνει απόλυτα κατανοητός, δεν σημαίνει απλώς ότι μπήκα μέσα στην ψυχή της ασθενούς. Κατανόησα το πρόβλημά της και απορρόφησα εκείνη την ώρα πραγματικά το φορτίο, την οδύνη τόσα. Φέρει, αλλά έχει πολύ μεγάλη σημασία ακόμη και να εκφράσω εμπράκτως και την επιθυμία της μείωσης αυτού του σαφάρι. Είναι κάτι περισσότερο από ενσυναίσθηση και θέλει και αρκετές τεχνικές ενσυνειδητότητας, διαλογισμού, ώστε αυτή η απορρόφηση του φορτίου της ασθενούς πραγματικά να μην αρχίσει να επηρεάζει και την ψυχική κατάσταση του ίδιου του γιατρού. Δεν θα κουβεντιάσω αυτή τη διαφάνεια που είναι και με αγγλικούς όρους, αλλά είναι πολύ σημαντικό πέρα από τον ασθενή, την ασθενή να κουβεντιάσουμε και για τον ίδιο το γιατρό που αν μη τι άλλο απορροφά όλη αυτό το φορτίο και τον πόνο της ασθενούς και πόσο σημαντικό είναι ο γιατρός να είναι εκπαιδευμένος και αυτή την απορρόφηση να την μετατρέπει σε θετικό συναίσθημα; Και σε ικανοποίηση από την παροχή της συμπόνιας. Πόσο σημαντικό είναι να εμποδίσουμε την κόπωση της συμπόνιας και κυρίως να υπογραμμίσουμε την ανάγκη ο γιατρός να διατηρήσει την υψηλή αυτο συμπόνια του; Ένα μια εικόνα και μια κατάσταση που ο γιατρός δικαιολογεί ακόμη και το λάθος. Συμφωνεί δηλαδή τον εαυτό του και δεν αφήνει το κατρακύλισμα που τελικά θα είναι όχι μόνο η κόπωση της συμπόνιας; Αλλά και το burn out. Πολύ σημαντικό γίνει η συζήτηση για την τέχνη της επικοινωνίας επικοινωνίας, ιδιαίτερα στην περίπτωση που η θεραπεία θα αλλάξει και θα πάμε σε ένα καινούργιο σχήμα που πιθανόν να είναι μέρος μιας ανακουφιστικής παρηγορητικής προσέγγισης και όχι ριζικής ανατροπής της φυσικής εξέλιξης της νόσου. Υπάρχουν πολλές οδηγίες και μένω επιγραμματικά σε κάποιες αποφυγή μετάδοσης. Μιας υπεραισιόδοξη της πληροφορίας. Εστίαση όπως είπα προηγουμένως, στον έλεγχο των συμπτωμάτων. Αλλά και κυρίως αναφορές στον έλεγχο των ημερών, χωρίς συμπτώματα ή χωρίς επιδείνωση. Και βέβαια στο να ενισχύσει κανένας κάτι που επίσης δεν συζητάμε πολύ τις αξίες της ζωής της ασθενούς αλλά και της πνευματικότητας της θέματα που αν μη τι άλλο μπορούν να προσθέσουν και να ενισχύσουν εκείνη την ώρα το Resistance. Στο φόβο και στα άσχημα νέα. Και θα έλεγα να κλείσω με εμάς με εμάς τους γιατρούς γιατί είναι αλήθεια ότι και ο ογκολόγος και όλοι οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων, αλλά και φυσικά οι επαγγελματίες υγείας που συνοδεύουν τη θεραπευτική ομάδα σαφέστατα όπως ανέφερα προηγουμένως, είμαστε εκτεθειμένοι και στην κόπωση της συμπόνιας και στην εξάντληση και στον περνάω. Και η βιβλιογραφία μιλάει ότι οι γιατροί βεβαιότατα πέρα από την απορρόφηση αυτού του φορτίου της ασθενούς των ασθενών, δεν εμπιστεύονται και τον εαυτό τους να ανακοινώσουν τα νέα, ιδιαίτερα στην υποτροπή της νόσου ή στην εξέλιξη χωρίς επιστροφή του καρκίνου. Και αυτό κυρίως γιατί δεν είναι εκπαιδευμένοι και σαφέστατα δεν έχουν τις δεξιότητες εκείνες της συμβουλευτικής για να μπορέσουν να προσφέρουν αποτελεσματικά την κατεύθυνση και την καθοδήγηση στους δυσκολεύονται να ξεκινήσουν τη συζήτηση ακόμη για την ανακουφιστική, την παρηγορητική θεραπεία ακόμη περισσότερο, όπως λέει η βιβλιογραφία, όταν συνδέονται έχουν συνδεθεί συναισθηματικά με τον ασθενή τους και γι αυτό το λόγο η υποστήριξή τους είναι. Ραίτητη εδώ είναι και μια διαφάνεια περισσότερο μια ένα κείμενο θέσεων και γνώμης που βγήκε στην περίοδο του cοvid από την ομάδα εμπειρογνωμόνων Ε της Κομισιόν που αν μη τι άλλο έλεγε ότι ακόμη και στην περίοδο του Κόβιτς οι υπηρεσίες υγείας θα πρέπει να φροντίσουν για τη στήριξη των επαγγελματιών υγείας στη στήριξη των γιατρών. Για την αποφυγή του μπερν αουτ ένα πάρα πολύ μεγάλο θέμα που πραγματικά σήμερα. Το βλέπουμε και το συζητάμε ιδιαίτερα στους γιατρούς και επαγγελματίες υγείας που φροντίζουν τον ασθενή, ιδιαίτερα τον Α ς. Δένει με μεταστατική νόσο, έτσι θα έλεγα κλείνοντας και ευχαριστώντας για άλλη μια φορά για την ευγενική πρόσκληση χρειαζόμαστε πολλή συζήτηση για αυτή τη διεπαφή για τις τεχνικές επικοινωνίας μεταξύ γιατρού και ασθενούς με καρκίνο με προχωρημένο νόσο. Αυτή η ή η ανάγκη για εκπαίδευση, αλλά και η ανάγκη για έρευνα που θα πρέπει να διαβαστεί και με όρους. Ποιοτικής έρευνας με όρους διαλόγων με όρους αφηγήσεων από μεριάς ασθενών που θα πρέπει πραγματικά να μεταγγιστούν στην προπτυχιακή ιατρική εκπαίδευση και όχι μόνο, είναι πολύ απαραίτητες σήμερα και υψηλές προτεραιότητες, κατευθύνσεις και ακόμη, όπως στο τέλος το ανέφερα πάρα πολύ σημαντικό να. Υποστηριχθούν επαγγελματίες υγείας και ο γιατρός με την ανάπτυξη μηχανισμών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα που αν μη τι άλλο, όχι μόνο θα τους εκπαιδεύει και να τους στηρίζει ένα και συγχρόνως θα μπορεί να μειώνει το καθημερινό τους τεστ και θα μειώνει την επίδραση πραγματικά αυτού του άγχους που μεταφέρεται από τον ασθενή. Με αυτά τα λόγια θα ήθελα να ευχαριστήσω ξανά και να με συγχωρέσετε που δεν βρέθηκα κοντά σας και να πάρω από τη δική σας δύναμη για τη δική σας έμπνευση. Σε αυτή την εξαιρετική προσπάθεια που κάνει το άλμα ζωής. Σας ευχαριστώ πολύ.